پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

سال ۱۴۰۰ رسیده است و سختی‌های زیادی پشت سرگذاشته ایم؛ اما ملت‌های زیادی در همین وضعیت و حتی بدتر از آن، راه نجات و امید را بر خود نبستند وسخت تلاش کردند. آیندگان یک روز ما را در این موقعیت تاریخی دشوار خواهند سنجید و از ما سوال خواهند پرسید که چه کردید و چه باید می‌کردید، اما نکردید؟ در این موقعیت دشوار تاریخی و در آغاز سال ۱۴۰۰؛ کارکرد دولت و حاکمیت برای برون رفت از وضعیت پیش رو برای بسیاری ناامیدکننده است. برخی نیز نه احساس ناامیدی کامل می‌کنند و نه آنچنان امیدی به بهبود وضعیت در آینده نزدیک دارند. در این میان تکلیف جامعه با انبوهی از مشکلات چیست و چه نقشی در این موقعیت دشوار تاریخی بر دوش جامعه خواهد بود؟

دیوان بین‌المللی دادگستری در تاریخ ۱۳ فوریه ۲۰۱۹ (چهارشنبه هفته گذشته) تصمیم صلاحیتی خود در پرونده موسوم به برخی دارایی‌های ایران را صادر کرد. این پرونده، در حقیقت دعوایی است که جمهوری اسلامی ایران علیه ایالات‌متحده آمریکا اقامه کرده است و مبنای آن نقض عهدنامه مودت میان ایران و ایالات‌متحده است. این عهدنامه در سال ۱۹۵۵ منعقد شده است. ایالات‌متحده آمریکا به این درخواست ایران از دیوان اعتراض و اظهار کرد که دعوای مطرح شده خارج از صلاحیت دیوان است. دیوان بین‌المللی دادگستری براساس قواعد آیین دادرسی خود قبل از ورود به ماهیت دعوا و بررسی صحت استدلالات طرفین، ملزم است که ابتدا درخصوص صلاحیت و قابلیت استماع دعوی نظر دهد و در صورتی که خود را صالح به رسیدگی به دعوی و دعوی را قابل‌استماع بداند سپس وارد رسیدگی ماهوی می‌شود. تصمیمی که در چهارشنبه هفته گذشته اعلام شد ارزیابی دیوان از استدلالات طرفین درخصوص صلاحیت بود.

خانواده پنج میلیونی تعاون روستایی کشور در انتظار تصمیم سازمان خصوصی سازی است. معاون وزیر جهاد کشاورزی و مدیرعامل سازمان مرکزی تعاون روستایی کشور در حاشیه برگزاری مجمع عمومی سازمان گفت: قرار دادن نام سازمان در فهرست شرکتهای مشمول خصوصی سازی، منجر به بلاتکلیفی، استهلاک و نابودی بخش عمده ای از زیربناها و زیرساخت هایی شده که هم در فرم و هم بلحاظ ماهیتی به جامعه روستایی کشور تعلق دارند.